IItaly

18 oktober 2017 - Orte, Italië

Oke. Consequent ben ik niet. Dat is wel duidelijk nu ik mijn Italië verslag post terwijl ik al een maand in Griekenland ben. Maar goed. Als ik hier over een paar jaar op terug kijk zal dat waarschijnlijk weinig verschil maken. En julie vinden mij toch wel lief. Hoop ik. 

Ahum. Italië dus.


Ik begin mijn reis door Italië in het noorden, in Menaggio. 
In Menaggio zelf is weinig te beleven maar het is adembenemd mooi. 
Menaggio ligt aan het como meer. Het bekende meer waar George Clooney een vakantie huisje heeft. Blijkbaar. 
Er is hier een klein supermarktje met vrij weinig keuze maar een volledig gangpad voor pasta, 1,5 gangpad voor wijn en een groot assortiment kazen. 
Welkom in Italië!
Ik blijf hier een paar dagen en eet iedere dag pasta, heerlijk italiaanse panini's en drink uiteraard iedere dag wel een glas vino!

Na Menaggio zak ik af naar Milaan. 
Hoewel Milaan niet super veel 'points of interests' heeft zijn de paar die het wel heeft wederom adembenemend. 
Milaan is het meest bekend om zijn gigantische kathedraal en ik heb hier dan ook ruim een uur doorgebracht en genoten van het uitzicht. 
Het plein waar de kathedraal te vinden is , is omgeven met prachtige architechtuur dus er valt genoeg te zien.
Mijn hostel in Milaan is echter helaas leeg op wat vluchtige kamergenootjes na. 
Hierdoor besluit ik dan ook in de volgende plaats bij iemand te verblijven die daar woont. 

Ik kom bij Luca terecht in Venetie. Of eigenlijk Mestre, net buiten het historische centrum van Venetie. 
Luca is hilarisch en de avond dat ik aankom heeft hij een barbeque met vrienden. 
Ik ben van harte welkom om aan te schuiven en spendeer de avond met het luisteren naar half Engelse, half Italiaanse verhalen van zijn vrienden. 
De volgende dag ga ik alleen naar het historische centrum want Luca moet werken. 
Hij sluit zich aan voor ' Apperetivo' in een bekende cicchetti bar.
Apperetivo is in iedere stad net even wat anders. In Venetie betekend het kleine hapjes bij een glas wijn die je maaltijd vervangen. 
In Livorno echter, een stad waar ik later heen ga, eten ze een klein hapje voor de daadwerkelijke maaltijd zoals bijvoorbeeld kleine stukjes kaas. 

Luca neemt me in de avond mee naar het historische centrum van Venetie en laat me het nachtleven daar ervaren. 
We drinken wijn en eten verschrikkelijk goede pizza uit een 'take away' zaakje. 
Mijn plan was om 2 nachtjes te blijven maar omdat het zo gezellig is plak ik er hier nog eentje achter aan. 

Ik laat Luca achter om verder af te dalen naar Bologna. 
Bologna is niet alleen klein maar wanneer ik daar kom is het een nationale feestdag wat ervoor zorgt dat de stad verlaten is. 
Bijna alleen dwaal ik door de straten en bezoek een kerk op een heuvel en wat middel eeuwse gebouwen. 
Ik spendeer de nacht in een Airbnb bij twee studenten die naar mijn idee niet weten wat een spons en schoonmaak middel is. Ah fijn, ik vertrek de volgende dag vroeg richting Livorno. 

Livorno stond niet op de planning om te bezoeken maar ik werd uitgenodigt door Lorenzo om twee dagen te komen zonnen in deze stad aan het strand. 
Lorenzo woont op struikel afstand van het strand en verteld echte italiaanse pasta te kunnen maken dus dan is de keuze snel gemaakt. 
De komende twee dagen liggen we op twee bijzondere stranden (bij een van de stranden staat je bedje in het water), drinken we lokale wijn en eten we fantastische kaas en pasta.

Alweer een kilo zwaarder zak ik, mede door de zwaarte kracht, af naar Florence.
Het orginele plan was om minstens twee dagen in Florence te blijven maar helaas heb ik maar een dag door een noodoproep van mijn Workaway host. 
Ik heb namelijk eerder besloten mij in te schrijven op de site Workaway waarbij je vrijwilligerswerk kan doen in ruil voor verblijf en voedsel. 
Op de site vond ik een dierenpension waar ze hulp vroegen bij de verzorging van de huisdieren wanneer de eigenaren op vakantie zijn. 
Dit leek mij zo leuk dat ik ze direct een bericht heb gestuurd en ik al binnen een dag een antwoord had. 
Ze hadden per direct iemand nodig, of ik dus zo snel mogelijk kon komen. 

Enthousiast als ik was om de hele dag met honden en katten te knuffelen zei ik hier uiteraard volmondig 'Ja' op en zo had ik dus maar een dag in Florence. 
Deze dag heb ik echter van smorgens tot savonds besteed met rondwandelen en genieten van de schoonheid van deze stad. 
Florence is schitterend. 
Een dag is te kort om volledig te genieten van al het moois wat deze stad te bieden heeft maar ik ben dankbaar met de dag die ik hier heb kunnen besteden. 
Andrea zorgt dat ik een plek heb om te slapen en alhoewel we niet echt een klik hebben is hij vriendelijk genoeg om mij mee te nemen naar een bekende 'Apperetivo' bar in de stad en haalt en brengt hij me naar het trein station.

Ik neem de trein naar een klein plaatsje Orte en word daar opgehaald door Daniele. 
Daniele is de eigenaar van het pension en woont hier met zijn twee kinderen. 
Het pension is in the middle of nowhere. Internet bereik is hier minimaal en je kan een flink ommetje maken zonder iemand tegen te komen. 

I love it.

De dieren zijn geweldig en mijn voornaamste taak is het schoonmaken van de hokken, zorgen dat iedereen te eten heeft (dieren en mensen) en zorgen dat de beestjes hun pillen op tijd krijgen. ( Hallo zuster)
De overeenkomst is dat ik 5 uur op een dag werk, 5 dagen per week en vervolgens 2 dagen vrij ben. 
Het werk met de dieren is ontzettend makkelijk en licht en de meeste tijd gaat in het knuffelen zitten. 
Ik ben op slag verliefd op de puppies die we hebben, een setje van 3 puppies van 3 maanden en een setje van 6 van een maand oud. 
Aangezien de meeste dieren een eigenaar hebben zijn het allemaal knuffel monsters en dit vind ik uiteraard geen probleem. 
Het huishouden komt voornamelijk op mij terecht en wanneer ik aangeef dat ik het in mijn eentje soms een beetje veel werk vind regelt Daniele een niewe Workawayer voor een week. Na deze week zou Timothy komen en zouden we dus al met zijn tweeën zijn. 

Christina komt mij een weekje helpen en is een verademing. Dit super vriendelijke duitse meisje ziet uit zichzelf wat er moet gebeuren en is net als ik iemand die van een schoon huisje houd. 
De omgeving is een stukje schitterend italiaans platteland met ontzettend veel bramen struiken langs het pad en ik ga hier dan ook geregeld bramen plukken.
Naast het huis is een tuintje die bij gehouden word door een boer en waar wij zo vaak als we willen verse groenten mogen komen plukken. 
Geregeld halen we hier tomaten (klein en groot), paprika's, courgette, aubergine en verschillende kruiden vandaan om nog geen uur later op ons bord te hebben. 

Wanneer ik 4 dagen vrij ben vertrek ik samen met Christina naar Rome. 
Omdat ik weer terug kom in het pension kan ik mijn grote backpack daar laten en dit scheelt ontzettend.
Samen dwalen we door de stad, bezoeken alle bezienswaardigheden en eten veel te veel Gelato.
In de avond spreken we af met Antonio die ons naar een appertivo bar mee neemt met vegetarisch eten.
Ik eet veel meer dan eigenlijk in mijn maag past en ik waggel dan ook de bar uit wanneer we worden opgehaald door Rahul waar we twee nachtjes zullen blijven slapen.
Rahul is een beetje vreemd maar niet onaardig. 
Hij komt een beetje op mij over alsof hij heel zijn leven door iedereen een kant op is geduwd in plaats van zijn eigen beslissingen te maken. Zo is hij ook arts geworden net als zijn beide ouders maar verteld dit orgineel zelf niet te hebben gewild. Ik word een beetje droevig van zijn aanwezigheid. 
Gelukkig spenderen Christina en ik de meeste tijd samen door en we staan de volgende dag dan ook vroeg op om de paus bij het Vaticaan te gaan aanschouwen. 
Blijkbaar geeft papa Francesco iedere woensdag een speech en laten wij er nou toevallig zijn op de woensdag!

Christina reist terug naar het pension en ik reis verder af naar Napoli. 
Door tijd te kort moest ik kiezen tussen Napoli en Siena en omdat Napoli vlakbij Rome ligt en het de LEKKERSTE PIZZA VAN DE WERELD HEEFT (!!) koos ik deze keer voor Napoli. 
Ik verblijf bij Giuseppe en werd opgehaald van het station met de scooter. 
Napoli prachtig en heeft vele heuvels (bergen?) met de huizen er tegen aan gebouwd. 
In mijn eentje dwaal ik door de straten, bewapend met een kaart met tips die ik heb gekregen en wandel regelmatig een zijstraatje in om de smalle steegjes te bewonderen die mij doen denken aan de wijk Barrio Alto in Lissabon. 
De kerken zijn wederom schitterend en ik breng de gehele dag door met water in mijn mond bij de gedachten aan de pizza die ik savonds ga eten. 
Om 7uur is het zover en Giuseppe neemt mij mee naar de bekenste plek om pizza te eten. 
De pizza heeft een zachte bodem in plaats van een krokante en hierdoor kan je de pizza punt makkelijk dubbel vouwen om er een hap van te nemen. 
Blijkbaar is dit de manier hoe Napolianen hun pizza eten en ik doe uiteraard mee. 
Na het eten neemt Giuseppe me mee op zijn scooter om Napoli 'by night' te gaan bekijken. 
Hij rijd me naar een schitterend uitkijk punt waar je het water, de heuvels en de honderden lichtjes kan zien van alle huisjes. 
Ik probeer er een foto van te nemen maar dit is helaas onmogelijk vast te leggen met mijn Iphone camera. 

Soms moet je ook gewoon kunnen genieten van het moment!

Onderweg naar huis rijden we langs een Gelato kraampje en besluit ik voor ferrero roche en kinder bueno ijs te gaan. 
De combinatie is belachelijk goed. Iets wat ik niet verwachtte,
Na het ijsje eet ik nog een typisch cakeje uit Napoli en wederom kilos zwaarder waggelen we terug naar de scooter. 
Giuseppe zijn huis is een oud pand wat op meerdere afbeeldingen van Napoli is weergeven. 
Het is schitterend en het  kijkt uit op de kustlijn van Napoli. 
We drinken nog een wijntje op het dakterras met wederom een geweldig uitzicht en tevreden en voldaan neem ik de volgende dag afscheid.

Ik heb nog 3 dagen in het pension voor ik naar Griekenland vertrek. 
Het is onwijs fijn om omgeven te zijn door honden en katten en ik ga het dan ook vreselijk missen hier. 
Daniele verteld me dat ik welkom ben om terug te keren wanneer ik dit zou willen en bied me zelfs een baan aan. 
Ik pluk nog een laatste keer bramen, prop me nog een laatste keer vol met pasta, pluk nog een laatste keer groenten van het land en knuffel nog een laatste keer met alle dieren. 
En dan is het tijd om mijn tas in te pakken en naar mijn familie af te reizen. 

Hier heb ik ZOVEEL zin in!

Foto’s

3 Reacties

  1. Lex:
    18 oktober 2017
    Echte touriste zien,proeven,innemen en beleven, heeeeeeerlijk toch alleen dat verhaal met die honden en katten, allemaal knuffelen, hoe zit dat met de vlooien en ongedierte, je bent toch wel gechipt of ingeënt.
    Op naar de Griekse zon enjoy en we horen.

    Dag mevrouw roukosakis
  2. Kees:
    18 oktober 2017
    Flink verslag meer vrije tijd nou😎
  3. Marian v Wilgenburg:
    19 oktober 2017
    Wijn, pasta, kaas, zon en zee, klinkt als ons land Claire.....heerlijk. leuk om alles weer terug te lezen.....wat heb je toch veel meegemaakt.